Eu son José Manuel

Son José Manuel, teño 8 anos e vivo en San Fins de Sales, Vedra (A coruña). A xente que me coñece di que son un neno moi alegre, que sempre teño un sorriso na boca e palabras agarimosas para todo o que me rodea, aínda que tamén din que me gusta “mandar”, pero eu non estou moi de acordo con eso.

Nacín con disparesia espástica nivel 4, un tipo de parálise cerebral que, entre outras cousas, impídeme camiñar.

Levo xa un longo percorrido por médicos especialistas e fisioterapias. Dende moi pequeño fun atendido en Atención Temperá. Axudado por profesionais e grazas aos meus esforzos, hoxe en día podo utilizar un andador para camiñar, pero as expectativas que me dan os médicos non son boas, pois, se non me opero, estarei atado de por vida a unha cadeira de rodas.

Dende fai catro anos inxéctanme cada 5 ou 6 meses toxina botulínica (vós seguramente a coñecedes por bótox) por toda a parte inferior do corpo, é moi doloroso. Agora ían comezar a poñerma cada tres e catro meses, pero cando mo dixeron tireille a miña nai pola camiseta e díxenlle: “acórdate do mal que o pasei a última vez”, polo que, de momento, suspendemos este tratamento coa esperanza de poder facer unha operación que me dará unha autonomía, que doutra forma non conseguirei nunca, e me permitirá non ter que volver a inxectarme botulina. Logo desta operación, que non está cuberta pola Seguridade Social, espérame unha longa tempada de rehabilitación.

Pero, para poder conseguir o meu soño, preciso da vosa axuda, arroupado xa pola comunidade educativa e polos veciños de Vedra, se vós camiñades comigo cada paso será unha victoria.